Jacqueline
Met het mooie herfstweer van de afgelopen dagen kon Linde niet wachten om naar het bos te gaan om paddestoelen te zoeken. Met haar warme trui aan en haar popje in een draagband rond haar middel gingen we op pad. En we hadden al heel snel geluk ! Aan de rand van een magisch groene vijver vonden we een prachtig groepje vliegenzwammen. Linde ging op onderzoek en probeerde te ontdekken of er ook een deurtje te vinden was in de stam van de paddestoel waar de kaboutertjes naar binnen zouden gaan.
Op haar buik tuurde ze ingespannen naar de paddestoel, omdat haar haren steeds voor haar ogen hingen, knoopte ze de band die eerder dienst had gedaan als draagdoek om haar hoofd. Na een lange tijd slaakte ze een diepe zucht. ‘Misschien kun je het deurtje alleen ‘s-nachts zien…’ zei ze uiteindelijk peinzend ‘als de maan z’n lichtje laat zien’. ‘Dat zal het zijn’ zei ik ‘kom dan lopen we nog een stukje verder’.
Toen we verder liepen sprong er een klein kikkertje voor ons uit. Linde’s ogen werden groot en glanzend, zachtjes fluisterde ze in mijn oor ‘zie je dat kikkertje ? dat is een betoverde prins !’ Voorzichtig ving ik het kikkertje in mijn hand zodat ze het beter kon zien.
Linde boog zich voor over om het eens goed te bekijken en probeerde een kusje te drukken op zijn kleine lijfje. Maar voor ze het kikkertje kon kussen sprong het weg. ‘Misschien moet je een prinses zijn om de prins terug te te toveren’ bedacht Linde. En ze huppelde al weer verder.
Nadat we een heel eind hadden gelopen vonden we een mooie boomstronk om even uit te rusten, de zon stond al laag en wierp lange schaduwen over de herfstblaadjes. Linde’s haar kreeg een gouden gloed en ze nam de tijd om een lang verhaal te vertellen aan popje. Het zal je niet verbazen dat het verhaal vol kabouters, kikkers, prinsen en prinsessen was, want dat zijn nu eenmaal de zaken waar Linde van houdt.
We vonden nog wat prachtige goud gekleurde blaadjes die we lieten oplichten in het zonlicht. En toen was het tijd om naar huis te gaan en een vuurtje te stoken in de open haard.
Linde is geïnspireerde op de traditionele Waldorf pop, ook wel zonnekindpop, antroposofische pop of vrije school pop genoemd. Waar de traditionele vrije school pop bewust een eenvoudig gezichtje heeft, is deze pop verder uitgewerkt en heeft onder andere een neusje en kinnetje. Dit is gedaan door de naaldvilt methode, met een speciale naald met weerhaakjes wordt in de wol geprikt tot deze gaat vervilten en op die manier is een gezichtje te vormen met een meer uitgesproken gezichtsuitdrukking. Ook het lijfje is op deze manier vorm gegeven. Vanuit pedagogisch oogpunt maar ook vanwege kleine onderdelen in de kleding en de haartjes die van mohair weft zijn gemaakt is deze pop geschikt voor oudere kinderen of volwassen verzamelaars. Voor meer informatie en de prijs van deze pop kun je kijken In mijn webshop: https://www.etsy.com/shop/Poppelien
